De bodem bedekt revisited : langetermijneffecten van het afdekken van de waterbodem in de Bergse Plassen met zand en aluminiumhydroxide

De Bergse Plassen horen tot de regionale laagveenplassen met een lange verblijftijd van het water, waar sprake was van interne eutrofiëring. De nalevering van fosfaat uit de waterbodem naar het oppervlaktewater, kan in hoofdlijnen worden tegengegaan door het verontreinigde sediment ofwel weg te baggeren of af te dekken met een deklaag. De waterbodem van de Achterplas is 20 jaar geleden gesaneerd; dat wil zeggen: gebaggerd en afgedekt met zand. De Voorplas is in 10 jaar geleden afgedekt. Omdat er in de Voorplas sprake is van een kwelsituatie, is besloten om de bindingscapaciteit van de zandlaag te vergroten door onder het zand een laag aluminiumhydroxide aan te brengen die het aluminium in de kwelstroom chemisch bindt. In dit rapport is de waterbodemkwaliteit opnieuw gemonitord. De activiteiten en de resultaten van deze monitoringsronde worden gerapporteerd en ze worden gepresenteerd in samenhang met de data van 2009, 2010, 2011 en 2012. Het doel van de monitoring is om deze vragen te beantwoorden: Werkt de zandlaag, met of zonder aluminium er onder, nog steeds als buffer tussen het oude eutrofe slib en het bovenstaande water in de Bergse Plassen? ; Wat is de huidige bijdrage aan het afdekken aan de interne eutrofiering? ; Wat mag er in de toekomst verwacht worden van de afgedekte bodem?