Flexibel peilbeheer Naardermeer ; effecten op waterkwaliteit : case study naar de nalevering van de waterbodem in onderzoeksvak 4

Voor het Naardermeer wordt overwogen om een flexibel peilbeheer toe te passen om de noodzaak van het inlaten van gebiedsvreemd water weg te nemen. Het is echter ondermeer niet duidelijk of droogval zal leiden tot nalevering van stoffen uit de waterbodem. In dit onderzoek is specifiek gekeken naar de kwaliteit van het huidige ongestoorde systeem en de effecten van droogval op de waterkwaliteit. Hiertoe is een ongestoorde sediment-water overgang bemonsterd. Via metingen in het oppervlaktewater en poriewater van het sediment is de evenwichttoestand gekarakteriseerd en is het effect van tijdelijke droogval gesimuleerd. Van alle gemeten elementen in porie- en oppervlaktewater overschrijden alleen fosfaat en ammonium de wettelijke normen voor waterkwaliteit. De tijdelijke droogval leidt tot 1) een lichte daling van de pH met 0,5 eenheid in de topsegmenten 2) een stijging van DOC concentraties in het poriewater 3) een mobilisatie van sulfaat en nitraat 4) een toename van de naleveringsflux van fosfaat 5) een tijdelijke verhoging van cadmium concentraties. Geen van bovenstaande effecten lijkt tot een onomkeerbare verandering van het systeem te hebben geleid of van permanente aard te zijn. Al met al worden er geen significante risico's voor de waterkwaliteit verwacht door peilverandering. De flux van fosfaat richting het oppervlaktewater is door het peilscenario weliswaar verhoogd, maar dit effect zal zich naar verwachting relatief snel stabiliseren. Hierbij moet worden opgemerkt dat de fosfaatflux in de voorliggende situatie, vergeleken met andere watersystemen, qua grootte-orde vrij beperkt is.