Trots en spijt in de waterbouw : lessen uit de praktijk

In het Deltaprogramma, maar ook breder in het nationaal beleid voor water en ruimte, bij Rijkswaterstaat, bij waterschappen en bij ruimtelijke inrichtingsplannen van provincies en gemeenten is tegenwoordig veel aandacht voor het voorkomen of minimaliseren van (de kans op) spijt. No regret. Maar wat daarmee precies bedoeld wordt, blijft vaak onduidelijk. Evenals hoe dat in de praktijk te realiseren. Tegen die achtergrond is een verkennend onderzoek gestart met twee doelen: 1) het komen tot een ontologie van spijt (wat betekent het precies, welke verschillende betekenissen/ interpretaties bestaan er zoal?) en 2) hoe in de praktijk spijt te voorkomen door concrete aanbevelingen te geven voor beleidsanalytisch onderzoek en implementatieprojecten. Dit rapport bestaat uit een zestal interviews met personen die kunnen terugkijken op een zeer ruime ervaring in de weg- en waterbouw, danwel infrastructuur planning en/of ruimtelijke planning. Hen is gevraagd op welke (kunst)werken ze trots zijn -of waar ze juist spijt van hebben- en ook waar dat dan precies aan ligt en hoe spijt te voorkomen is. Het gaat daarbij nadrukkelijk om objecten die fysiek zijn nagelaten aan de maatschappij en om de consequenties voor die maatschappij – en dus volgende generaties.