Beoordeling invloed trillingen uit een windturbine op een waterkering : handreiking

Waterkeringen zijn vanwege de locatie aan het water aantrekkelijke plekken om windenergie op te wekken. Daarbij worden vaak windturbines voorzien binnen de invloedszones van de waterkering. De invloed van de windturbine en de daardoor opgewekte trillingen op de waterkerende functie moet dan kunnen worden beoordeeld. Tot op heden waren de mogelijkheden hiertoe beperkt. Deze handreiking beoogt er aan bij te dragen dat de kennis hieromtrent zo goed mogelijk wordt aangereikt. Dit rapport beschrijft de invloed van de trillingen uit een windturbine op de faalmechanismen van waterkeringen. De beschrijving is beperkt tot de ‘operationele fase’ van de windturbine. Het beschrijft eerst de krachten van de windbelasting op de windturbine en fundering, en gaat na hoe die belasting doorwerkt op de spanningen in de ondergrond. Dit aspect wordt verder uitgewerkt op basis van een drietal trillingsmetingen in de bodem nabij een windturbine. Aansluitend worden de consequenties van deze trillingen voor de beoordeling van de veiligheid van de waterkering besproken en mogelijke handelingsperspectieven geschetst. Dit is uitgevoerd voor elk faalmechanisme dat volgens het WBI 2017 moet worden beoordeeld. Getracht is een modelmatige aanpak te schetsen waarmee de uitspraak kan worden onderbouwd. Eén belangrijke bevinding van dit rapport is dat de invloed van windturbines snel afneemt met de afstand. Daarom wordt het voor nieuw te bouwen windturbines aanbevolen om na te gaan welke bezwijkmechanismen (gegeven de ondergrond en de mogelijke locatie van de windturbine) relevant zijn, en of plaatsing van de windturbine op voldoende afstand van de waterkering mogelijk is zodat een negatieve invloed op deze mechanismen vrijwel uitgesloten kan worden. De kennis die in deze handreiking geboden wordt, geeft informatie om deze invloed te kwantificeren en ook hoe de afstandsafhankelijkheid verloopt.