Huishoudelijk regenwaterhergebruik
Auteur(s) |
D. Rooze
|
L. Nougues
|
F.H.M. van de Ven
Publicatie type | Rapport Deltares
In het licht van grotere grondwatertekorten zijn drinkwaterbedrijven bang in de toekomst niet voldoende water meer te kunnen leveren. Met klimaatverandering is de verwachting dat de zomers in de toekomst nog droger zullen worden (KNMI) terwijl de vraag naar drinkwater toeneemt (van der Aa et al., 2015). De sector en de overheid waarschuwen dat niet alle functies altijd en overal kunnen rekenen op voldoende drinkwater. Daarnaast schrijft de beleidsbrief “Water en Bodem sturend” van het Ministerie van Infrastructuur en Waterstaat (Harbers et al., 2022) een reductie van 20% van het gebruik per hoofd van de bevolking in 2035 voor. Het opvangen en hergebruiken van afstromend regenwater wordt vaak genoemd als een mogelijke manier om het drinkwaterverbruik van burgers en bedrijven te verminderen. In deze studie is onderzocht of en in welke vorm het oogsten van regenwater substantieel kan bijdragen aan waterbeschikbaarheid in droge perioden. Hierbij is het leveringsgebied van Vitens gebruikt als casus, maar wordt ook de verbinding gelegd met het schaalniveau van individuele gebouwen. Daartoe worden drie representatieve woningtypologieën uitgewerkt: een appartementencomplex, rijwoning en vrijstaande woning. Dit onderzoek toont aan dat het oogsten van regenwater een substantiële bijdrage kan leveren aan de waterbeschikbaarheid tijdens droge perioden. Daarbij zijn twee factoren van belang: 1) de keuze van het juiste schaalniveau voor regenwateropslag (in hoog stedelijkegebieden zou gekeken kunnen worden naar mogelijkheden om andere verharde oppervlaktes aan te sluiten op de regentank) en 2) de strengheid van de gestelde norm (het geaccepteerde aantal opeenvolgende dagen dat de tank leeg staat en de statistische kans dat dit voorkomt).