Omgaan met aannames uit het verleden in waterveiligheidsmodellering : uitwerking Case Study WMCN-Meren

Voor het KPP-project Versterking Onderzoek Waterveiligheid hebben WVL en Deltares in het voorjaar van 2022 in beeld gebracht welke kennisvragen er bij de diensten van Rijkswaterstaat leven op het gebied van hoogwaterveiligheid. Een van die vragen is wat de rol is van aannamen uit het verleden in de huidige modellen van het hoofdwatersysteem. Veel van onze rekenmodellen hebben hun oorsprong decennia geleden. In modellen zitten aannamen die verouderd raken; omdat computers toen niet in staat waren om berekeningen te maken die we nu wel kunnen maken, omdat het systeem veranderd is sinds die tijd, of omdat de manier waarop we tegen het systeem aan kijken veranderd is. Er zijn dus op basis van de toen beschikbare kennis keuzes gemaakt die nu mogelijk niet meer de beste zijn. Een voorbeeld: de overstromingskans per jaar zoals die bepaald wordt in Riskeer is eigenlijk een overschrijdingskans van een half jaar (winter). We nemen aan dat die kans per winterhalfjaar representatief is voor de kans per jaar. De overstromingen in Limburg van juli 2021 geven hierover te denken. De aandacht in deze studie richt zich nadrukkelijk op oude aannames die relatief onbekend maar wel relevant zijn. Dit is weliswaar niet scherp afgebakend, maar het is nadrukkelijk niet de bedoeling om álle aannames in modellen te beschouwen: de beschouwing moet iets toevoegen aan het reeds gedeelde beeld van toegepaste modellen en de verbetermogelijkheden daarin.